به نقل از «مهر»

هنرمندان خبرساز تجسمی در سال ۹۷/ از طراح جنجالی تا عکاس شگفتی‌ساز

تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۳۱۵۰۱۲۵

خبرگزاری مهر - گروه هنر- آزاده فضلی: هنرهای تجسمی از جمله عرصه‌های هنری است که آرام به نظر می‌رسد و معمولاً جایگاه آن در بخش‌های خبری رسانه‌ها نیز از اولویت کمتری برخوردار است. این موضوع در حالی است که هنرهایی چون نقاشی، خوشنویسی، مجسمه‌سازی، گرافیک، کاریکاتور، عکاسی و هنر محیطی هر کدام در طول سال خبرساز هستند و چهره‌های تأثیرگذاری نیز دارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در سال ۹۷ علاوه بر اتفاقات مهمی که در حوزه تجسمی کشور رخ داد، هنرمندانی بودند که بر جریان تجسمی کشور تأثیرگذار بودند و بعضاً این جریان را هدایت کردند.

بر این اساس، در زیر به معرفی ۵ چهره شاخص هنرهای تجسمی می‌پردازیم که هر کدام از آن‌ها در جایگاه خود در سال ۹۷ بر جریان هنری تأثیرگذار بودند.

ابراهیم حقیقی؛ آشتی جامعه هنری با فجر

نامش در بیشتر پوسترهای تئاتر و سینما و تیتراژ سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی به چشم می‌خورد. نشان و تندیس «سیمرغ» جشنواره فیلم فجر را او طراحی کرده است.

ابراهیم حقیقی عضو انجمن بین‌المللی طراحان گرافیک، هیأت مدیره خانه سینما، انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران، انجمن تصویرگران کتاب کودک و انجمن فیلمسازان مستند ایران و رئیس شورای عالی خانه هنرمندان ایران است و طراحی ده‌ها جلد کتاب، نشریه و برگزاری ده‌ها نمایشگاه جمعی و شرکت در تعدادی از نمایشگاه‌های جمعی نیز از دیگر فعالیت‌های او بوده است.

طراح، گرافیست و تصویرسازی که سال‌هاست در این عرصه مشغول و بسیار پُرکار است، در حرکتی قابل تحسین از سوی سیدمجتبی حسینی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان دبیر یازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر منصوب شد و توانست جامعه هنرهای تجسمی کشور را با این رویداد آشتی دهد.

حقیقی توانست جشنواره تجسمی فجر را پس چندین سال تکرار و رکود، با بهره از نیروهای کارآمد و جوان، سامان دهد و نتیجه این شد که هنرمندان پیشکسوت و جوان و هنرمندان از سیاق متفاوت کنار هم آمدند تا یک جشنواره ملی را برپا کنند او توانست جشنواره تجسمی فجر را پس چندین سال تکرار و رکود، با بهره از نیروهای کارآمد و جوان، سامان دهد و نتیجه این شد که هنرمندان پیشکسوت و جوان و هنرمندان از سیاق متفاوت کنار هم آمدند تا یک جشنواره ملی را برپا کنند.

حضور پرشُمار و مؤثر گالری‌دارها در این دوره جشنواره تجسمی فجر و رونق اقتصادی آن از دیگر نقاط قوت جشنواره بود که به اعتقاد نگارنده به دلیل حضور ابراهیم حقیقی و تیم تازه نفسش به این مهم دست یافتند.

این طراح و گرافیست پیشکسوت در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ و از هم‌نسلان صادق بریرانی، بهزاد حاتم، مرتضی ممیز، قباد شیوا، عباس سارنج و فریدون آو است. حقیقی طراحی گرافیک و به ویژه پوستر در کشور را نگران کننده می‌داند و از گرافیک شلخته و سطح نازل و بی کیفیت بسیاری از تبلیغات شهری از بقالی‌ها گرفته تا بیلبوردهای شهری ابراز نگرانی کرده است.

وی همچنین با انتقاد از شرایط گرافیک پوسترهای سینمایی کشور، می‌گوید: در پوسترهای سینمایی و تبلیغات فیلم‌ها متأسفانه دچار پسرفت هستیم که این موضوع به نظر من دو عامل اصلی دارد یکی مفاهیم سخیف و مبتذل فیلم‌ها که در پوستر این فیلم‌ها هم به وضوح شاهد این مورد هستیم و عامل دیگر کج سلیقگی طراحان پوستر فیلم‌ها که این دو عامل باعث اصلی رکود و پسرفت کاملاً مشهود گرافیک پوسترهای سینمای کشور است.

سعید صادقی؛ عکاس جنگ شگفتی‌ساز شد

سعید صادقی عکاسی است که عکس‌هایش با سال‌های دفاع مقدس مأنوس است. وی عکاسی را از دوران انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ آغاز و با سمت عکاس و خبرنگار در روزنامه جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۸ همزمان با شروع جنگ تحمیلی ادامه داد.

وی از تمام خیابان‌ها و خانه‌هایی که بعد از فتح خرمشهر ویران شده بود، در زمان آبادانی عکس گرفته بود. صادقی تاکنون نمایشگاه‌های بسیاری برگزار کرده که از جمله آن‌ها می‌توان به «جنگ»، «کودکان»، «ایران امروز»، «زنان ایران» و نمایشگاه اخیرش «ساکنان دل» در ۴ خرداد ۹۷ اشاره کرد.

صادقی در گفتگویی که در حاشیه نمایشگاه «ساکنان دل» با خبرگزاری مهر داشت، قصدش از برپایی نمایشگاه عکس با محوریت جنگ را تغییر نگاه به عکاسی جنگ دانست و گفت: نسبت به عکاسی جنگ، نگاهی کارشناسانه، محققانه و غیرکلیشه ای دارم. قصدم این بود که نسل‌ها با نگاه واقع‌بینانه ای به این عکس‌ها نگاه و آن چیزی را که در این تصاویر می‌بینند لمس کنند. اگر با این نگاه به عکاسی جنگ بنگریم و عکاسی جنگ مورد نقد قرار گیرد، از حالت کلیشه‌ای فاصله می‌گیریم و حقیقت زندگی برای جوانان قابل درک خواهد شد.

در دهمین حراج تهران که ۲۱ دی ماه ۹۷ برگزار شد، یکی از عکس‌های سعید صادقی با عنوان «فتح خرمشهر» که نمایی از مسجد جامع خرمشهر در زمان فتح این شهر بود، به قیمت ۷۵ میلیون تومان فروش رفت. این یکی از معدود دفعاتی بود که عکسی از یک عکاس جنگ در حراج تهران به فروش می‌رسید.

صادقی هم اکنون روی پروژه جدیدی از عکاسی جنگ تمرکز کرده است و تصمیم دارد در مجموعه عکس جدیدش سراغ رزمندگانی برود که در دوران دفاع مقدس از آن‌ها عکاسی کرده بود.

وی در این باره به خبرنگار مهر گفت: با این هدف با کلیدواژه‌های «جستجوهای یک عکاس» و «صاحبان این عکس‌ها چه کسانی هستند» از مردم درخواست کرده‌ام تا پس از انتشار مجموعه عکس‌هایی که تصاویر رزمندگان در آن وجود دارد، آن‌ها را شناسایی کرده و اگر صاحبان عکس‌ها را می‌شناسند با من تماس بگیرند. مدت‌هاست دنبال اجرای چنین پروژه‌ای هستم که امیدوارم بتوانم درباره آن به نتایج مثبتی دست پیدا کنم.

محمدرضا دوست‌محمدی؛ طرح‌های جریان‌ساز میدان ولیعصر (عج)

محمدرضا دوست‌محمدی طراح گرافیک، تصویرساز، کارتونیست و عضو هیأت علمی دانشگاه تهران است. اکثر مردم با کارهای گرافیکی، تصویرسازی و کاریکاتوری او آشنا هستند از طراحی جلدهای «همشهری جوان» گرفته تا دیوارنگاره یک کیلومتر مربعی میدان ولیعصر (عج).

دوست‌محمدی با استفاده از مسائل روز اجتماعی و تلفیق آن با طنز یا طرح‌های واقع‌گرا، اثری خلق می‌کند که مخاطبان در نگاه اول با آن ارتباط برقرار می‌کنند چند سالی است گروهی از طراحان و هنرمندان متعهد به ارزش‌های دینی، اسلامی و ایرانی در «خانه طراحان انقلاب اسلامی» گردهم آمدند و با استفاده از محتوای به دست آمده از پژوهش‌های هدفمند، در قالب‌های گرافیک، گرافیک متحرک، فضاسازی، طراحی داخلی و طراحی صنعتی فعالیت می‌کنند.

«خانه طراحان انقلاب اسلامی» با بهره‌گیری از هنر، ایده‌ها و مهارت‌های جوانان متخصصِ مؤمن و انقلابی، به تولید آثاری جذاب و با کیفیت می‌پردازند. این گروه از جوانان با تصویرسازی و طراحی، بیلبوردهای شهری را به طرح‌های ارزشی مزین کرده‌اند که از جمله برجسته‌ترین نمادهای شهری، دیوارنگاره یک کیلومتر مربعی میدان ولیعصر (عج) است.

محمدرضا دوست‌محمدی یکی از هنرمندان شاخصی است که با خانه طراحان انقلاب اسلامی همکاری می‌کند و تاکنون آثاری با موضوع پیاده روی اربعین و پاسداشت مدافعان حرم را طراحی کرده است. وی همچنین یکی از تأثیرگذارترین پوسترهای سال را با عنوان «سر به راه» طراحی کرد که اختصاص به شهادت محسن حججی، شهید مدافع حرم داشت.

این هنرمند در گفتگویی که فروردین ۹۷ با خبرگزاری مهر داشت، درباره وظیفه هنرمند در قبال جامعه گفت: هنرمند باید وظیفه خود بداند به مسائل روز جامعه خود بپردازد و دغدغه آن‌ها را داشته باشد و در این مسیر مهم نیست اثرش دیده شود یا نشود و تشویق شود یا نشود. هنرمند نباید توقع تشویق و دیده‌شدن داشته باشد چون در این صورت بازنده است.

دوست‌محمدی تأکید کرد: من فکر می‌کنم هنرمندی که به فکر مردم و جامعه‌اش است و دغدغه رفع معضلات و آسیب‌های اجتماعی دارد، هنرمندی انقلابی است نه آن هنرمندی که صرفاً در عرف جامعه و ذهن مردم ظاهر انقلابی دارد. با اینکه ظاهر انقلابی هم شرط است، اما گاهی اوقات ظواهر بیشتر پررنگ و باقی موارد مغفول واقع می‌شود. هنرمند انقلابی باید فارغ از جناح بندی و مسائل سیاسی حرف خوب را از هر طرف بشنود و حرف بد را از هر جناحی مورد نقد قرار دهد. اگر هنرمندی بتواند این موارد را رعایت کند، به نظر من یک هنرمند انقلابی و ایران دوست است.

دوست محمدی را می‌توان یکی از هنرمندانی دانست که طراحی و تصویرسازی را متحول کرد چراکه او با استفاده از مسائل روز اجتماعی و تلفیق آن با طنز یا طرح‌های واقع‌گرا، اثری خلق می‌کند که مخاطبان در نگاه اول با آن ارتباط برقرار می‌کنند.

حسن روح‌الامین؛ پدیده نقاشی عاشورایی

از طریق برادرش به نقاشی علاقه‌مند شد و در هنرستان هنرهای زیبای تهران و پس از آن در دانشگاه شاهد تحصیل کرد. پایان نامه حسن روح‌الامین با موضوع عاشورای حسینی بود و از بعد از فارغ‌التحصیلی نیز آثاری با مفهوم دینی و به ویژه عاشورایی خلق کرده است که «یا ساقی العطاشا»، «لا فتی الا علی»، «قاهرالعدو»، «آخرین سرباز لشکر»، «علی اکبر (ع)»، «ویرانه شام»، «اول مظلوم»، «شیرین تر از عسل»، «علقمه»، «آتش پرستارم شده»، «آیا تو برادر منی»، «عرش بر زمین افتاد» و «بهانه خلقت» از جمله این آثار است.

روح‌الامین که او را پدیده نقاشی آئینی عاشورایی می‌نامند، روز هفتم دی ماه ۹۷ نمایشگاهی با عنوان «الحق مع علی» در فرهنگسرای نیاوران برگزار کرد که تحسین بسیاری از هنرمندان را در بر داشت.

حسین علیزاده آهنگساز درباره آثار این نمایشگاه گفت: هنر، تکنیک و عشق در آثار روح‌الامین در هم تنیده است. با دیدن آثار این هنرمند این حس در من ایجاد می‌شود که گویی نقاش در صحنه واقعه حضور داشته است. می‌توان عشق و اعتقاد را در آثار روح‌الامین دید. اعتقادات این هنرمند صاف و آینه‌وار است و تجلی باورهایش در آثارش به بهترین شکل نمود یافته است. رابطه نزدیکی میان این هنرها وجود دارد. نقاش خلاق هم از تمام زوایا هنر سیالی را ساخته که شاید در ذهن هنرمند دیگر به شکل دیگری نمود می‌یافت. بیننده آثار روح‌الامین وقتی پا به این نمایشگاه می‌گذارد با تخیل یک عاشق رو به رو می‌شود که بسیار هم تأثیرگذار است.

همچنین سید محمدمجتبی حسینی معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بازدید از نمایشگاه «الحق مع علی» گفت: حسن روح‌الامین در انتخاب موضوع بیش از نشان دادن مهارتش به نمایش عمق احساس و عاطفه‌اش درباره آن موضوع پرداخته است. وی سعی دارد سوژه‌ای را انتخاب کند که مواجهه عاطفی‌اش را بتواند روی بوم نقش بزند و از این بابت آثارش از عواطف و احساس پاک هنرمند سرشار است.

روح‌الامین در گفتگویی که با خبرگزاری مهر داشت، درباره شیوه خلق نقاشی‌هایش توضیح داد: در خلق آثار هنری، ایده‌هایی را که در ذهنم به وجود می‌آید اتودزنی می‌کنم و اگر بتوانم با آنها ارتباطی برقرار کنم به اتودزنی بیشتر می‌پردازم. وقتی می‌خواهیم یک موضوع پراهمیت را مطرح کنم و حرف مهمی بزنم که برایم ارزش زیادی دارد، هیچگاه آن را با صدای آرام به زبان نمی‌آورم و من احساس می‌کنم اتفاق بزرگی چون حماسه‌های دینی را نمی‌توان در تابلویی با ابعاد ۳۰*۴۰ بیان کرد. سایز و ابعاد از نظر من در تأثیرگذاری موضوعی که ورای یک اثر مطرح می‌شود، اهمیت زیادی دارد.

وی تابلوی نقاشی را به پرده سینما تشبیه کرد و گفت: فیلمی در صفحه گوشی موبایل دیده می‌شود با آنچه بر پرده شاهد هستیم و می‌بینیم تفاوت زیادی دارد و بیان و آورده‌های حسی که به مخاطب انتقال می‌دهد، متفاوت و بیشتر است. معتقدم در نقاشی هرچه از خصوصیات یک هنرمند در ذهن وجود داشته باشد در اثر هنری دیده نمی‌شود و یک اثر بیانگر ویژگی‌های هنرمند نیست.

غلامحسین امیرخانی؛ تحول در آموزش خوشنویسی

غلامحسین امیرخانی از استادهای هنر خوشنویسی، چهره ماندگار هنری، عضو پیوسته فرهنگستان هنر و رئیس شورای عالی انجمن خوشنویسان ایران است.

وی در طول سال‌ها فعالیت خود در خط نستعلیق، دو کتاب رسم‌الخط و آداب‌الخط را تألیف کرده و نقش مهمی در اعتلای هنر خوشنویسی ایران داشته است.

امیرخانی در نگارش خط نستعلیق از ریز و درشت دستی مهارتی خاص دارد به گونه‌ای که بسیاری از اساتید خطاطی وی را برترین نستعلیق نویس عصر حاضر معرفی می‌کنند. بسیاری از خوشنویسان صاحب‌نام معاصر از جمله کرمعلی شیرازی و امیراحمد فلسفی شاگرد غلامحسین امیرخانی هستند و بیشتر خوشنویسان معاصر به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم از خط او مشق کرده‌اند. غلامحسین امیرخانی که به عنوان پدر خوشنویسی ایران شناخته می‌شود، در خط نستعلیق شیوه منحصر به خود را دارد و مدال ادب و هنر فرانسه را دریافت کرده است.

یکی از اقدامات مؤثر غلامحسین امیرخانی در انجمن خوشنویسان ایران، توجه ویژه به آموزش و تحول در این بخش بوده است که از این نظر می‌توان او را به عنوان چهره‌ای مؤثر برگزید.

وی درباره نقش انجمن خوشنویسان در رشد و اعتلای هنر خوشنویسی در یک مصاحبه به خبرنگار مهر گفت: ما از نظر مدیریتی زمینه‌ای را فراهم کردیم که برای ضعیف‌ترین قشر جامعه امکان آموزش و استفاده از محضر استادان حتی در دورترین منطقه کشور وجود داشته باشد. حتی مجموعه کتب و جزوه‌هایی از آثار قدما و استادان چاپ کردیم تا به این ترتیب میرعماد یا استاد درویش پا به خانه فلان علاقه مند در شهرستان بگذارد و معلم خصوصی او شود و بتواند از آثار این استادان سرمشق بگیرد. این کارها تحول بزرگی در آموزش خوشنویسی بوده است. هنر خوشنویسی در این سال‌ها برخلاف انتقاد مدرنیست‌ها در فرم و محتوا بسیار تغییر کرده و این نشانه رشد است اما ما در معرفی آن کوتاهی کرده‌ایم و برای همین این هنر مظلوم مانده است.

کد خبر 4569815

منبع: مهر

کلیدواژه: غلامحسین امیرخانی ابراهیم حقیقی حسن روح الامین سعید صادقی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۱۵۰۱۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پشت پرده محبوبیت تیلور سوئیفت در ایران | وقتی او در مورد پایان رابطه عاطفی خود حرف می‌زند...

به گزارش همشهری آنلاین، ‌با این حال اگر از طرفداران تیلور سوئیفت سوال کنید که علت علاقه‌شان به این هنرمند چیست؟ احتمالا پاسخ دهند که چون می‌توانند با ترانه‌های او همزاد پنداری کنند و به راحتی خود را به عنوان راوی ترانه‌هایش تصور کنند اما در کنار این ویژگی نمی‌توان ارتباط عمیق سوئیفت با طرفدارانش را نادیده گرفت؛ چراکه او هنرمندی است که اگر یکی از سوپر طرفدارانش در آسیا بیماری لاعلاجی داشته باشد و نیاز به کمک مالی داشته باشد، حمایت خود را دریغ نمی‌کند و چه بسا که به دیدن آن طرفدار برود. همچنین ارتباط او در فضای مجازی با طرفدارانش غیر قابل انکار است، ارتباطی از جنس لایک کردن پست‌های طرفدارانش در فضای مجازی گرفته تا اشتراک‌گذاری آن پست‌ها.

اما چرا امروز از تیلور سوئیفت می‌نویسیم؟ در هفته‌های اخیر سونامی اخباری از جدیدترین آلبوم سوئیفت به نام «The Tortured Poets Department» در فضای مجازی منتشر شد که از ثبت چندین رکورد جدید به نام این هنرمند می‌گفت.

در حقیقت سوئیفت با انتشار یازدهمین آلبوم استودیویی خود رکورد بیشترین پخش آلبوم، آهنگ و هنرمند را در یک روز در Spotify و سایر پلتفرم‌های موسیقی به ثبت رساند؛ رکوردی که با بیش از ۳۰۰ میلیون استریم (پخش آنلاین موسیقی) آلبوم جدید او طی یک روز به ثبت رسیده است.

اما این تنها رکوردی نبود که یازدهمین آلبوم استودیویی سوئیفت در کمتر از ۲۴ ساعت پس از انتشار در Spotify شکست. بلکه اولین تک‌آهنگ آلبوم جدید او به نام «Fortnight» با حضور «پست مالون» رکورد بیشترین پخش‌شده در یک روز را ثبت کرد.

سوئیفت پیش از این هم با انتشار آلبوم «Midnights» در اکتبر ۲۰۲۲ رکورد Spotify را برای پخش‌شده‌ترین آلبوم در یک روز و پخش‌شده‌ترین هنرمند در یک روز را در اختیار داشت. این آلبوم همچنین در سایر پلتفرم‌های پخش موسیقی، رکورد بزرگترین آلبوم پاپ تمام دوران را با استریم‌های روز اول در Apple Music شکست. همچنین این آلبوم در اولین روز انتشار خود به پرمخاطب‌ترین آلبوم آمازون موزیک تبدیل شد.

اما پس از خواندن این اخبار درباره سوئیفت، شاید برای شما هم سوال شود که سوئیفت دقیقا چرا تا این حد محبوب است که طی یک روز جدیدترین آلبومش با ۳۰ قطعه موسیقی، بیش از ۳۰۰ میلیون بار در اسپاتیفای شنیده می‌شود؟

پیش از پاسخ به این سوال باید گفت که نمی‌توان با وجود تور پرطرفدار Eras، تسخیر جایگاه‌های نخست چارت موسیقی بیلبورد آمریکا، ثروت میلیارد دلاری، ۱۲ جایزه گرمی، تأثیر گسترده او بر فرهنگ موسیقی پاپ و موفقیت احیای آلبوم‌های قبلی‌اش، شهرت و موفقیت عظیم سوئیفت را انکار کرد؛ موفقیتی که تصادفی نیست.

در ادامه اما نگاهی خواهیم داشت به علت محبوبیت جهانی سوئیفت در جهان از نگاه چند کارشناس و منتقد موسیقی آمریکایی.

عکس | تیلور سوئیفت شخصیت سال تایم ٢٠٢٣ شد

موسیقی سوئیفت

توبی کوئینزبرگ که یک کارشناس موسیقی مشهور است، می‌گوید: «نمی‌توانیم درباره موفقیت تیلور سوئیفت بدون اذعان به توانایی استثنایی او در نوشتن آهنگ‌هایی که آشنا و در عین حال متمایز، قابل دسترس و معمولی هستند صحبت کنیم. تاکید بر این نکته مهم است که نوشتن آهنگی مانند آهنگ‌هایی که تیلور می‌نویسد، فوق‌العاده دشوار است. حتی یک بار انجامش هم سخت است، حال تصور کنید بخواهید طی یک آلبوم این کار را انجام دهید! اگرچه که سوئیفت نزدیک به دو دهه است که در آلبوم‌های متوالی این کار را انجام می‌دهد.»

درو نوبیل نیز که یک دانشیار تئوری موسیقی است، می‌گوید: «تیلور سوئیفت در نوشتن موسیقی واقعاً خوب است. این امر غیرقابل انکار است. او می‌داند که چگونه یک ملودی بسازد. موضوعات آهنگ‌های او بسیار مرتبط است. من یک مرد ۳۸ ساله هستم و می‌توانم به آهنگ‌های او، حتی آهنگ‌هایی که در ۲۰ سالگی نوشته است، گوش دهم و با آنها ارتباط برقرار کنم.»

همه کاره بودن او

سوئیفت به طرز ماهرانه‌ای ژانرهای مختلفی مانند کانتری، پاپ، آلترناتیو و فولکلور را در زندگی حرفه‌ای خود تجربه کرده است. نوبیل و کونیگزبرگ می‌گویند که تسلط بر این توانایی برای تکامل دشوار است، اما او موفق شد و توانست همچنان کاراکتر «تیلور سوئیفت» را حفظ کند.

سوئیفت که در اصل یک هنرمند ژانر کانتری بود، ابتدا با آلبوم «قرمز» (Red)، فضای کاری خود را به موسیقی پاپ آغشته کرد. او در این آلبوم با مکس مارتین که یکی از تهیه‌کنندگان مطرح آمریکا است، همکاری کرد.

در حالی که فضای کلی آلبوم «قرمز» پاپ بود اما در آلبوم از سازهای بانجو استفاده شده بود و سوئیفت سبک و سیاق کانتری را در خواندن آهنگ‌ها حفظ کرد. سوئیفت اما در آلبوم «۱۹۸۹» خود طی اقدامی بی‌سابقه، به طور کامل ژانر کانتری را کنار گذاشت. در حقیقت او با این کار برای همیشه کانتری را از کار خود حذف کرد و در قالب یک هنرمند جدید در اوج کاری خود ظاهر شد.

البته او به داستان سرایی خود در آثار غیرکانتری که یکی از ویژگی‌های بارز موسیقی کانتری است، ادامه داد و با همین ترفند توانست آن طرفدارانی که او را به خاطر سبک کانتریش دنبال می‌کردند، نگه دارد. به هر حال او یک داستان‌سرای عالی است، چه داستانی تخیلی در مورد کسی که شوهرش را به قتل رسانده باشد و چه داستانی درباره روابط عاطفی خودش.

هنگامی که دو آلبوم «evermore» و «folklore» در سال ۲۰۲۰ منتشر شدند، جهان بار دیگر شاهد تسلط سوئیفت در تغییر ژانر، از پاپ به فولک و آلترناتیو بود.

نوبیل درباره این اقدام می‌گوید: «اگر هنرمندان از ژانر اصلی خود دور شوند، اغلب اوقات طرفداران شورش می‌کنند اما سوئیفت این ریسک را کرده است و این باورنکردنی است.»

هوش تجاری سوئیفت

کونیگزبرگ می‌گوید: «موفقیت در صنعت موسیقی صرفاً به موسیقی مربوط نمی‌شود، بلکه در مورد تجارت است و مهارت‌های تجاری تیلور شگفت‌انگیز است».

درحقیقت از توانایی او در ساخت ماهرانه برند خود گرفته تا حرکت‌های استراتژیکش، سوئیفت ثابت کرده است که هم یک هنرمند موفق است و هم یک تاجر. به عنوان مثال، تصمیم او برای تولید فیلمی از تور اخیرش (Eras tour) نتایج خارق العاده‌ای داشت. این فیلم که در ماه اکتبر به سینماها رفت، «پرفروش‌ترین فیلم کنسرت» است که در افتتاحیه ۹۲.۸ میلیون دلار درآمد داشت.

همچنین بازاریابی رسانه‌های اجتماعی سوئیفت او را در جایگاه بالای هنرمندان موسیقی می‌نشاند؛ درحقیقت او از ابتدای فعالیت خود ارتباط با طرفدارانش در رسانه‌های اجتماعی را انجام داد که در آن زمان غیرعادی بود.

حرکت درخشان سوئیفت

از اقدام سوئیفت برای ضبط مجدد و انتشار مجدد آلبوم‌های اولیه‌اش به طور گسترده‌ای به عنوان یک تصمیم هوشمندانه یاد می‌شود. این تصمیم ناشی از اختلاف عمومی سوئیفت با شرکت ضبط قبلی خود، Big Machine، و مالک آن Scooter Braun است. در سال ۲۰۲۰، براون حقوق اصلی ضبط‌های تیلور سوئیفت را فروخت و در اقدامی تلافی‌جویانه بی‌سابقه، سوئیفت آلبوم‌های خود را دوباره ضبط کرد و بدین ترتیب کنترل شخصی بر حقوق اصلی ضبط‌های جدید به دست آورد.

در حالی که سوئیفت خاطرنشان می‌کند که همه این‌ها برای برگرداندن حقوق هنرمندان بوده است اما ثابت شده است که یک تصمیم تجاری درخشان بود. درحقیقت آلبوم‌های تازه ضبط‌شده بسیار محبوب بوده‌ و موجب حمایت از تور Eras و افزایش تعهد طرفداران به او شدند.

آینده نگری او

نوبیل می‌گوید سوئیفت درک ذاتی از خواسته‌های مخاطبانش دارد و این توانایی می‌تواند توضیح دهد که چرا موفقیت زیادی کسب کرده است. او سه لحظه را دلیل شیدایی امروزی سوئیفتی‌ها می‌داند:

۱۹۸۹

زمانی که آلبوم «۱۹۸۹» در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، موسیقی الکترونیک (EDM) چارت ۴۰ موسیقی برتر را تسخیر کرده بود. آهنگ‌های زد و کالوین هریس با آهنگ‌های پردازش شده توسط کامپیوتر و صدای ترکیب شده در صدر جدول قرار داشتند. با توجه به محبوبیت فزاینده EDM، نوبیل می‌گوید که دوستداران موسیقی میل به چیزی داشتند که علاقه آنها به موسیقی پاپ «dance-y» را برآورده می‌کرد و در عین حال بیانی معتبر از شخصیت یک هنرمند بود. او استدلال می‌کند که این اتفاق در آلبوم «۱۹۸۹» سوئیفت رخ داد.

شیوع کرونا در سال ۲۰۲۰

نوبیل می‌گوید در طول قرنطینه همه‌گیر سال ۲۰۲۰، سوئیفت با انتشار غافلگیرکننده دو آلبوم folklore و evermore در ژانر indie folk حال و هوای طرفدارانش را مجذوب خود کرد. سوئیفت با انحراف آشکار از موسیقی پاپ به دنبال همکارانی با تجربه در ژانرهای جدید برای کار روی آلبوم‌ها شد؛ تصمیم هنری دیگری که آن هم یک تصمیم تجاری موفق بود.

کونیگزبرگ می‌گوید: «این اقدام دقیقاً همان چیزی بود که فرهنگ در آن زمان به آن نیاز داشت؛ یک آلبوم متفکر و تأمل برانگیز که منعکس‌کننده حس غالب انزوای اجتماعی است.»

فولکلور در سال ۲۰۲۰ به پرفروش‌ترین آلبوم ایالات متحده تبدیل شد و همانطور که نوبیل توضیح می‌دهد، این موفقیت تصادفی نبود.

او ادامه می‌دهد: «طرفداران با این آهنگ‌ها دوباره بیرون از خانه بودند و زیبایی طبیعت را کاوش می‌کردند؛ آهنگ‌هایی که صدایی روستایی داشتند و درباره رودخانه‌ها و درختان صحبت می‌کردند. او همیشه توانسته از چیزی که همه ما آرزوی آن را داریم استفاده کند.»

تور era

نوبیل می‌گوید دو نیروی فرهنگی را می‌توان به عنوان مدرکی برای موفقیت تور Eras بررسی کرد؛ یک اینکه در دنیای پس از همه گیری، مردم برای تجربه کنسرت زنده گرسنه بودند و دوم اینکه ما به عنوان یک جامعه، در میان انزوای فزاینده خود به دلیل کار از راه دور، رسانه‌های اجتماعی و سکولاریزاسیون رو به رشد، درصدد تجربه‌های جمعی هستیم. شرکت در یک کنسرت با ده‌ها هزار نفر دیگر که آنها نیز با آهنگ‌های تیلور سوئیفت بزرگ شده‌اند، بسیار عمیق‌تر از قدردانی از موسیقی اوست، بلکه می‌گوید «شما بخشی از یک جنبش هستید».

آیا می توان از موفقیت سوئیفت تقلید کرد؟

خیر.

نوبیل معتقد است که سوئیفت هر حرکتی را برای مواجهه با یک لحظه خاص طراحی کرده است و اگر آنها در زمان‌های دیگری انجام می‌داد، احتمالاً از موفقیت یکسانی برخوردار نمی‌شد. به عنوان مثال، اگر فولکلور در سال ۲۰۱۹ منتشر می شد، تأثیر مشابهی نداشت. این‌گونه نیست که او از دیگران برتر باشد؛ بلکه در کتگوری قرار دارد که افراد کمی شامل آن می‌شوند، توانایی عالی او در نوشتن موسیقی که با این لحظات فرهنگی ترکیب شده‌اند، ترکیب نادری است.

بیانسه از هنرمندانی است که به چنین موفقیتی نزدیک شده است اما نژاد تأثیر زیادی در جهانی نشدن هنر او در این وسعت دارد، اگرچه که برای یک سفیدپوست چنین چیزی مطرح نیست.

وقتی تیلور سوئیفت در مورد پایان رابطه عاطفی خود صحبت می کند، تصور این است که او به طور کلی درباره این مسئله صحبت می‌کند. ولی وقتی بیانسه درباره خیانت شوهرش به او و نحوه کنار آمدن با آن صحبت می‌کند، به روایت او به چشم روایتی از روابط سیاهپوستان نگاه می‌شود. دلیل اینکه می‌توانیم تیلور سوئیفت را نماینده همه ببینیم این است که او بلوند و سفیدپوست است و نژاد برایش مطرح نیست؛ در صورتی که بیانسه سیاه‌پوست است و نژاد دارد.

البته در نهایت فراموش نکنیم که تا حدی هم علاقه بالای طرفداران به سوئیفت به شیدایی می‌مانند و نمی‌توان به هیچ وجه او را بزرگ‌ترین هنرمند عصر حال حاضر خواند، چرا که در این صورت باید با بزرگانی مانند پینک فلوید یا بیتلز مقایسه شود که اصلا موجه نیست.

آنچه جای بحث ندارد این است که ژانر پاپ در دوران تیلور سوئیفت است، داستانی عاشقانه از موفقیت‌های برتر و موفقیت افسون‌کننده که بر درخشش او به‌ عنوان یک تاجر تأکید می‌کند و به‌طور استراتژیک صنعت موسیقی را با هنرمندی و زیرکی هدایت می‌کند.

کد خبر 848295 منبع: ایسنا برچسب‌ها موسیقی ایرانی خبر مهم موسیقی - چهره - ساز - آلبوم - اجرا